Home»Buitenland»Borneo»Sandakan en de mangrovewouden

Sandakan (stad van de natuur) is een stad aan de oostkant van Sabah aan de Sulu Zee. Het is een stadje met een rijke historie en uitvalsbasis voor het ecotoerisme naar o.a. het Orang Oetan Opvangcentrum en "Turtle island".
Het "Sepilok Orang Utan Rehabilitation Centre" ligt ongeveer 20 minuten rijden vanaf Sandakan en het oudste en grootste opvangcentrum voor orang oetans ter wereld.
William Clarke Cowie was een Schotse avonturier, die rond 1870 op Borneo leefde. Hij leverde aan de Sultan van Sulu geweren en munitie om zich te verdedigen tegen Spaanse veroveraars. Als dank voor de wapens, verleende de Sultan hem het recht om een basiskamp op te zetten op Pulau Timbang, een eiland dat in de baai van Sandakan ligt, waar al een kleine kampung lag, die Suluk heette. Cowie noemde zijn basis "Sandakan". Later verhuisde Sandakan naar het vasteland. In 1883 verplaatsten de koloniale Britten de hoofdstad van Kudat naar Sandakan.
Er ontstond een bouwmanie en Sandakan werd een drukke, moderne stad. De bombardementen van de geallieerden tegen het eind van WOII vernietigde bijna de gehele stad. De hoofdstad werd verplaatst naar Jesselton. In 1968 werd de Jesselton veranderd in Kota Kinabalu.
Sandakan is nu vooral een haven voor de uitvoer van planken en boomstammen. Men zegt nu nog, dat de "Temple of Heaven" in Peking is gebouwd met hout uit Sandakan. Momenteel is Sandakan een "gateway" naar de schatten van Borneo.